ราชวงศ์หยวน (ค.ศ. 1206–1368) เจิงจื่อซือฮั่น (เจงกิสข่าน) ทรงก่อตั้งราชวงศ์มองโกล ทรงนำทัพโจมตีประเทศในแทบเอเชียตะวันตกทั้งหมดสามครั้ง สร้างอิทธิพลไปไกบถึงทวีปยุโรปต่อมาราชวงศ์มองโกลได้ร่วมมือกับราชวงศ์ซ่ง ใต้โค่นล้มแคว้นจินในปี ค.ศ.1234 และในปี 1271 ฮูปีเล่ ได้ก่อตั้งราชวงศ์หยวนขึ้นมาและได้ทำการล้มล้างราชวงศ์ซ่งใต้ในปี ค.ศ.1279
หลังจากที่สถาปนาราชวงส์หยวนขึ้นแล้ว ฮูปิเล่ทรงใช้ชาวฮั่นเป็นจำนวนมากเพื่อช่วยปกครองประเทศด้วยระบบต่างๆ ของชาวฮั่น แต่ในขณะเดียวกัน ชนชั้นปกครองของราชวงศ์หยวนก็ได้ดำเนินนโยบายกดขี่ดถูกชนชาติอื่นที่มิใช่ ชาวมองโกล จึงได้มีการแบ่งประชาชนออกเป็นสี่วรรณะด้วยกัน วรรณะแรกคือชาวมองโกล ต่อมาคือชาวเสื้อมู่ (ชาวต่างชาติ) วรรณะชาวฮั่น และสุดท้ายคือชนกลุ่มน้อยทางตอนใต้ของจีน บุคคลในวรรณะต่างๆ จะมีสิทธิประโยชน์ในเรื่องของการเมือง ฐานะทางสังคม และทางเศรษฐกิจแตกต่างกัน ชาวมองโกลห้ามชาวฮั่นร่วมงานล่าสัตว์ ห้ามประกอบพิธีทางศาสนา ห้ามมีอาวุธในครอบครอง เป็นต้น ด้วยเหตุนี้ประชาชนทั้งหลายจึงได้ก่อการปฏิวัติขึ้นมา ราชวงศ์หยวนเป็นอาณาจักรแรกในประวัติศาสตร์จีนที่มีชนกลุ่มน้อยเป็นผู้ ปกครองประเทศ แต่มีระยะการปกครองเพียง 7 ปีก็สิ้นสุดลง