เซียงไส สมัยโบราณอยู่ในเขตปิ้งโจว สมัยราชวงศ์ถังตั้งเป็นเหอตงเต้า สมัยราชวงศ์ซ้องตั้งเป็นเหอตงลู่ สมัยราชวงศ์หงวนจึงเริ่มใช้คำว่า เซียงใส ( ซานสี ) แปลว่า “ตะวันตกของภูเขา” หมายถึง ตะวันตกของภูเขาไท่หังซาน ( หรืออู่หังซาน ) ซึ่งคั่นแขตแดนมณฑลเหอเป่ยกับซานสี เป็นเทือกเขาใหญ่ ติดต่อกับหลายร้อยลูก ในสามก๊กว่า “ผ่ายลิฉุย กุยกี เตียวเจ หวนเตียว ทหารตั้งโต๊ะที่หนีไปอยู่เมืองเซียงไส จึงปรึกษากัน” สมัยสามก๊กยังไม่มีชื่อนี้ ผู้แต่งใช้ตามชื่อที่เกิดขึ้นภายหลัง