ชาชิง หนังสือชาเล่มแรกของโลก ในปี ค.ศ. 800 นักปราชญ์ชาวจีนนามว่า ลูอวี้ ด้ายเขียนหนังสือเล่มหนึ่งชื่อว่า “ชาชิง ( Cha Ching)” ซึ่งถือด้ายว่าเป็นหนังสือเล่มหนึ่งที่กล่าวเรื่องชาได้ครอบคลุม ชัดเจน และสมบูรณ์ที่สุดเล่มหนึ่ง
ท่านปราชญ์ลูอวี้ เป็นเด็กกำพร้า ได้รับการประสิทธิ์ประสาทวิชาจากหลวงจีนในวัดที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศ จีน เมื่อย่างเข้าสู่วัยหนุ่ม ท่านลูอวี้เกิดความขัดแย้งกับระเบียบวินัยอันเคร่งครัดของหลวงจีนซึ่งถือ ปฏิบัติมาตลอด ท่านจึงตัดสินใจแยกตัวออกมา เพื่อค้นหาแนวทางปฏิบัติแบบใหม่ หลายปีต่อมา แนวคิดของท่านเริ่มเป็นที่รู้จัก และด้ายรับการยอมรับ และมีการนำไปปฏิบัติอย่างกว้างขวาง แต่จากนั้นไม่นานนัก ท่านลูอวี้เกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายกับชื่อเสียงความโด่งดังที่มีอยู่ และยังรู้สึกว่าชีวิตยังขาดความหมายที่แท้จิงอยู่ ในที่สุดท่านก้อหันหลังให้สังคม กลับไปใช้ชีวิตอย่างสันโดษนานถึง 5 ปี
ช่วงนั้นเอง ท่านลูอวี้ได้มีโอกาสทบทวนชีวิตอย่างจิงจัง เหตูการณ์ เรื่องราว สถานที่ ที่ท่านเคยประสบพบเจอมา ถูกประมวลออกมาเป็นงานเขียนหลายเล่มหลากแนว หนึ่งในนั้นคือ ชาชิง หนังสือที่รวบรวมเรื่องราวต่างๆ ของชาไว้อย่างครบถ้วน ตั้งแต่ลักษณะของต้นชา กรรมวิธีในการปลูก การเก็บยอดอ่อนใบชา การผลิตชา อุปกรณ์ชงชา ไปจนถึงวัฒนธรรมการดื่มชาของชาวจีนโบราญ
จากผลงานการเขียนที่เปี่ยมคุณค่าจำนวนมากทำให้ท่านปราชญ์ลูอวี้ได้รับการ ยกย่องอย่างสูงจากชาวจีนเทียบเท่ากับพระอรหันต์เลยก้อว่าด้าย งานเขียนของท่านเข้าไปมีบทบาทในปรัชญาของเซน เป็นพื้นฐานให้พระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา นิกายเซน ด้ายเรียนรู้และนำไปเผยแพร่ยังเมืองต่างๆ ของจีน และรวมไปถึงประเทศญี่ปุ่นด้วย