ขงเบ้งอ่านกลสุมาอี้ บ่อยครั้งที่บางคำถามเมื่อปล่อยออกไปแล้วสามารถจับพิรุธผู้อื่นหรือสามารถเผยไต๋ของอีกฝ่ายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ในคราวยุทธการบุกวุยก๊กครั้งที่ 6 ซึ่งเปิดฉากด้วยความพ่ายแพ้ของจูกัดเหลียง เนื่องจากสุมาอี้ เริ่มอ่านแนวทางกลยุทธ์ของขงเบ้งและจับพิรุธบางอย่างได้
กระทั่งวันหนึ่งขงเบ้งได้รับรายงานว่ามีรองแม่ทัพกองทัพวุยชื่อแต้บุ๋น มาขอสวามิภักดิ์ อาจารย์ฮกหลงจึงสอบถามแต้บุ๋นถึงเหตุผลที่แปรพักตร์ ผู้มาขอสวามิภักดิ์จึงเล่าว่าตนนั้นทำงานกับสุมาอี้มานานแต่ในศึกคราวก่อน ไม่ได้เป็นแม่ทัพหน้าเพราะ”บิ๊กสุ”ลำเอียงเลือกที่รักมักที่ชังมอบตำแหน่ง ให้กับจีนล่งซึ่งเป็นแม่ทัพที่อ่อนอาวุโสกว่าให้ขึ้นมาเป็นแม่ทัพหน้า พอตนตัดพ้อเล็กๆน้อยๆ สุมาอี้ก็จะหาเรื่องประหารจึงคิดว่าถ้าจะต้องตายอย่างไร้ค่าสู้มาอยู่กับ ขงเบ้งน่าจะดีกว่า
ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนดังจากหน้าค่ายทหารจ๊กก๊กเพื่อให้คืนตัวแต้บุ๋นไอ้ คนทรยศ ออกมา แต้บุ๋นได้ยินเช่นนั้นจึงอาสาขงเบ้งออกไปเด็ดหัวไอ้จีนล่งที่มาตะโกนแหกปาก เองว่าแล้วก็คว้าง้าวควบม้าตะบึงไปรบกับจีนล่งผ่านไปไม่กี่เพลงหัวของจีนล่ง ก็หล่นจากบ่า แต้บุ๋นก็นำหัวของจีนล่งเข้ามาเป็นบรรณาการให้ขงเบ้ง
“มึงคิดว่ากูโง่หรือ ทำไมกูจะไม่รู้จักจีนล่ง ไอ้สุมาอี้มันใช้มึงมาลวงกูเพื่อทำกลไส้ศึกทำไมกูจะไม่รู้ ทหารเอามันไปประหาร” ได้ยินขงเบ้งพูดเช่นนั้นแต้บุ๋นก็ตัวสั่นเกิดรักตัวกลัวตายขึ้นมาจึงร้องขอ ชีวิตเล่าความจริงให้ขงเบ้งฟังทั้งหมด แม่ทัพใหญ่แห่งกองทัพเสฉวนจึงลดโทษและให้นำตัวไปขังคุกก่อน
แม่ทัพนายกองเห็นเช่นนั้นจึงสงสัยถามมหาอุปราชว่า “แท้ที่จริงแล้วนายท่านรู้จักจีนล่งอย่างนั้นหรือถึงได้รู้ว่าหัวนี้ไม่ใช่ ของจีนล่ง ” ขงเบ้งก็ส่ายหน้าแล้วตอบไปว่า “เราไม่รู้จักกับจีนล่ง แต่ที่รู้ว่าศรีษะนี้ไม่ใช่ของจีนล่งอย่างแน่นอนเพราะข้าเชื่อว่าจีนล่งตัว จริงเป็นถึงทหารเอกของวุยก๊กจะมาพ่ายแพ้ง่ายๆกับคนอย่างแต้บุ๋นที่มีฝีมือ พื้นๆ อย่างนั้นหรือ เราจึงรู้ว่านี่คือกลอุบายของสุมาอี้และคราวนี้มันจะต้องถูกซ้อนกลบ้าง”
เย็นวันนั้นขงเบ้งจึงร่างจดหมายขึ้นมาฉบับหนึ่งแล้วแต้บุ๋นเขียนจดหมายตาม ฉบับร่างเพื่อส่งไปให้สุมาอี้ ด้วยความกลัวตายจนยอมขายเจ้านายแต้บุ๋นผู้โง่เขลา จึงรีบเขียนตามคำสั่งขงเบ้งเพียงไม่นานจดหมายฉบับดังกล่าวก็ไปถึงมือสุมาอี้
“แต้บุ๋นบอกว่าได้รับความไว้วางใจจากขงเบ้งมากถึงขนาดได้เป็นทัพหน้า คืนวันพรุ่งนี้แต้บุ๋นจะส่งสัญญาณไฟให้เราบุกเข้าตีค่ายขงเบ้ง จากนั้นแต้บุ๋นก็จะก่อความวุ่นวายภายในค่ายเพียงเท่านี้เจ้าขงเบ้งก็ย่อม ต้องถูกพวกเราจัดการ”สุมาอี้อ่านจดมหายให้แม่ทัพนายกองฟัง
พอถึงเวลาที่จะบุกไปขยี้ขงเบ้งตามคำนัดแนะของแต้บุ๋น สุมาสู ก็ค้านไม่ยอมให้สุมาอี้ผู้พ่อเป็นทัพหน้าเพราะดูแล้วจะเป็นเรื่องที่เสี่ยง เกินไป สุมาอี้เห็นด้วยจึงแต่งตั้งให้จีนล่งเป็นทัพหน้าบุกค่ายจ๊กก๊ก ทันทีที่เห็นสัญญาณไฟจีนล่งก็ทึกทักว่าเป็นเรื่องจริงรีบนำกองทัพบุกเข้าไป ยังค่ายศัตรูทันที แต่กว่าจะรู้ว่าหลงกลขงเบ้งก็สายไปเสียแล้วเพราะกองทัพของจีนล่งได้บุกเข้า ไปถึงค่ายร่างกลายเป็นเป้านิ่งสังเวยพลธนูของฝ่ายจ๊กก๊ก
ส่วนพวกที่หนีตายออกมาได้ก็ยังถูกตีกระหนาบจากอองเป๋ง เตียวหงี ม้าตาย และม้าตง 4 ขุนพลกรูกันเข้าไปบดขยี้กองทัพหน้าวุยอย่างดุเดือด จีนล่งได้พยายามต่อสู้สุดความสามารถแต่ก็ไม่สามารถต้านฝีมือของ 4 ขุนพลได้จึงต้องทอดกายเป็นศพเหมือนเหล่าไพร่พล ด้านสุมาอี้ซึ่งยกทัพตามมาเห็นการรบตะลุมบอนอย่างหนักก็รีบยกทัพเข้ามาช่วย
ทว่าจู่กองทัพของอุยเอี๋ยน และ เกียงอุยก็ยกทัพเข้ามาบุกขยี้กองทัพสุมาอี้เพียงไม่นานกองทัพ 4 ขุนพลผู้พิฆาตจีนล่งก็กลับหลังหันมาบุกตะลุยกองทัพสุมาอี้ ศึกนี้สุมาอี้จึงแพ้ย่อยยับสูญเสียไพร่พลไม่น้อยกว่าที่ขงเบ้งพ่ายศึกที่แม่ น้ำอุยโหในครั้งก่อน จากนั้นมา “บิ๊กสุ” ก็ไม่กล้าออกรบได้แต่ปิดค่ายไม่ยอมรบปรับกลยุทธ์ถ่วงเวลาให้เสบียงของฝ่าย จ๊กก๊กขาดแคลน
ขงเบ้งเป็นนักปกครองและนักการทหารที่เก่งกาจมาก เขาเพียงแค่มองดูฝีมือของแต้บุ๋นก็รู้ทันทีเลยว่าไอ้นี่ไม่ใช่ทหารเอกแน่นอน เพราะฝีมือของแต้บุ๋นธรรมดาเกินกว่าที่จะเป็นทหารเอกของวุยก๊กซึ่งเต็มไป ด้วยยอดฝีมือ
ทว่านี่ก็เป็นแค่ข้อสันนิษฐานเบื้องต้นเท่านั้นยังไม่อาจที่จะสรุปได้ว่า สิ่งที่ขงเบ้งคิดถูกต้องหรือไม่ ฉะนั้นการใช้วาทะในครั้งนี้จึงเป็นเครื่องมือสำคัญในการยืนยันข้อสันนิษฐาน ความคิดของขงเบ้งว่าถูกต้องตามที่คาดหรือไม่
จบตอน ตั้งคำถามจับพิรุธ ขงเบ้งอ่านกลสุมาอี้ ตอนที่ 1