ลกซุย

ลกซุย คือแม่น้ำสาละวิน เรียกว่า หลูสุ่ย หรือหนูสุ่ยก็ได้ เป็นแม่น้ำยาวประมาณ 1,750 ไมล์ เกิดจากเทือกเขาตังละในธิเบตตะวันออก ไหลผ่าน ผ่านมณฑลซีคัง ลงสู่มณฑลยุนนาน ผ่านพม่า ลงสู่อ่าวมะตะบันที่เมืองมะละแหม่ง ณ แม่น้ำสายนี้ ที่ตำบลซาโข่ว ขงเบ้งส่งทหารข้าม เพื่อลอบเข้าตีหลังค่ายเบ้งเฮก “ทหารทั้งนั้นร้อนนัก เห็นน้ำตื้นก็เปลื้องผ้าลงอาบน้ำว่ายเล่น บรรดาทหารที่ลงอาบน้ำครั้งถึงฝั่งก็ล้มลง โลหิตออกทางปากและทางจมูกตายประมาณพันห้าร้อย”ชาวบ้านป่าแถบนั้นบอกกับ ขงเบ้งว่า “แม่น้ำนี้มีพิษร้ายนัก เทศกาลนี้ใครอาบแลกินกลางวันแล้วก็ตายถ้าจะอาบกิน ได้แต่เวลากลางคืนดึกสงัด” คาดกันว่าแม่น้ำสายนี้เป็นเส้นคั่นเขตแดนระหว่างจีนกับพวกม่านที่เป็นอิสระ ซึ่งมีเบ้งเฮกเป็นเจ้าหลวง เมื่อขงเบ้งปราบเบ้งเฮกราบคาบแล้ว เดินทัพกลับมาถึงแม่น้ำนี้ได้พูดว่า “บัดนี้กลับมาถึงแม่น้ำลกซุย จะเข้าแดนเมืองอยู่แล้ว” แต่ในฉบับภาษาจีนไม่มีคำกล่าวนี้ ในสามก๊ก มีความตอนหนึ่งว่า สุมาเจียวยกทหารไปตั้งอยู่ตำบลลกซุย นี้เป็นแม่น้ำอีกสายหนึ่ง ยาวประมาณ 140 ไมล์ ต้นน้ำอยู่ทางตะวันออกของมณฑลส่านซี ไหลลงสู่แม่น้ำเหลืองที่ตะวันออกของเมืองลกเอี๋ยง ในมณฑลเหอหนาน