พระนางฮิมิโกะกับอาณาจักรต้าวุย พระนางฮิมิโกะ เป็น จักรพรรดินีแห่งอาณาจักรวะ(หรืออาณาจักรญี่ปุ่น) ในช่วงปี ค.ศ. 189 – 248 ได้ส่งทูตไปเจริญสัมพันธไมตรียังอาณาจักรต้าวุยเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 238 ในรัชสมัยของพระเจ้าโจยอย พร้อมกับขบวนเครื่องราชบรรณาการที่แต่ละขบวนยาวถึงยี่สิบฟุตประกอบไปด้วย แรงงานชาย 4 คน แรงงานหญิง 6 คน และ ผ้าทอท้องถิ่นสองผืน โดยพระเจ้าโจยอยได้แสดงความยินดีอย่างมาก พร้อมประกาศว่า
“ถึงแม้ว่าอาณาจักรวะจะอยู่ไกลออกไปในทะเลตะวันออก แต่อาณาจักรวะก็ได้แสดงความจริงใจกับเราด้วยการส่งทูตมาเยือนยังแผ่นดินของเรา แต่นี้สืบไปภายหน้าอาณาจักรวะและต้าวุยจะเป็นพันธมิตรต่อกันชั่วลูกสืบหลาน”
พระเจ้าโจยอยแห่งต้าวุย ได้มอบ ตราลัญจกรทองคำ รวมถึง เครื่องอิสริยาภรณ์สำหรับอ๋อง และหลักฐานเพียงหนึ่งเดียวที่เป็นหลักฐานถึงการเป็นพันธมิตรกันในครั้งนั้นที่ตกทอดมาถึงยุคปัจจุบันก็คือ กระจกจีน ที่ถูกค้นพบในสุสานของพระนางฮิมิโกะ (ภายหลังมีการตั้งชื่อให้กระจกนี้ว่า กระจกฮิมิโกะ)
ในปัจจุบันนี้ยังคงมีการตีความบุคลิกและลักษณะของพระนางฮิมิโกะที่หลากหลายผ่านทางตัวการ์ตูนญี่ปุ่น ซึ่งส่วนมากจะออกไปในทางเทพเจ้าและมีคาถาอาคม เพราะตามตำนานว่ากันว่า พระนางเป็นร่างสถิตของเทพสุริยะแห่งญี่ปุ่น “อาเมะทาเรสุ” ส่วนหนึ่งที่มีการตีความเช่นนี้อาจเป็นเพราะชื่อของพระนาง ที่คำว่า 卑 (ฮิ) แปลว่า ตะวัน 弥呼 (มิโกะ) แปลว่า ร่างทรง รวมกันแล้วจะได้ความหมายว่า ร่างสถิตแห่งเทพสุริยะ
[smart-grid button_text=”ดูเพิ่ม” lightbox=”magnific-popup” title=”false”]
[/smart-grid]
(ส่วนเสริม)
พระเจ้าโจยอย เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าโจผี นับเป็นหลานของโจโฉ เกิดจากนางเอียนซี มีชื่อรองว่าเหวียนจง สติปัญญาดี มีความสามารถในการขี่ม้ายิงเกาทัณฑ์ เข้มแข็ง ห้าวหาญ เด็ดขาด ชอบปลูกต้นไม้ ทำสวน มีจิตเมตตาสัตว์ ครั้งหนึ่งพระเจ้าโจผีประพาสป่า ยิงแม่เนื้อ ตาย ลูกเนื้อวิ่งผ่านหน้าโจยอย โจยอยสงสารก็ไม่ยิง พระเจ้าโจผีถามว่าทำไมจึงไม่ยิงโจยอยทูลว่า เห็นลูกเนื้อเป็นกำพร้า ติดสงสารมัน พระเจ้าโจผีจับใจ ตั้งให้โจยอยเป็น เพงงวนอ๋อง รัชทายาท เมื่อพระเจ้าโจผีสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 226 พระเจ้าโจยอยขึ้นครองราชย์สมบัติสืบต่อไป