บังทอง เป็นชาวเมืองเซียงหยัง ( ซงหยง ) มณฑลหูเป่ย มีชื่อรองว่า ซื้อเหวียน คิ้วคก จมูกโด่ง หน้าดำ หนวดสั้น มีมนุษยธรรม ขยันขันแข็ง เฉลียวฉลาด เป็นผู้คงแก่เรียน มีความรู้ความสามารถในการพิชัยสงคราม
สุมาเต็กโช ( สุมาฮุ่ย ) ยกย่องว่าเป็นยอดมงกุฎของบรรดาผู้คนแก่เรียน มีสมญาว่า ฮ่องซู ( ฟังฉู ) แปลว่างหงส์ 5 สี หรือมีความสามารถประหนึ่งหงส์ที่บินเข้าป่าหมื่นป่า เข้าร่วมกับจิวยี่ ลวงโจโฉให้ผูกขนานเรือรบเป็นแพ เพื่อสะดวกที่อุยกายจะเข้าโจมตีและวางเผลิง
เมื่อเข้ารับราชการกับเล่าปี่ใหม่ ๆ ถูกส่งไปเป็นเจ้าเมืองลอยเอี๋ยง เพราะเล่าปี่ยังไม่เชื่อสติปัญญา ภายหลังขงเบ้งเชิญตัวมาเป็นที่ปรึกษาของเล่าปี่ ได้ติดตามเล่าปี่ไปตั้งตัวเป็นใหญ่ในเสฉวน
แต่เสี่ยที่ เตียวหยิม ทหารเสฉวนระดมยิงด้วยเกาทัณฑ์ถึงแก่ความตายที่ลกห้องโห ( โละฟ้งพอ ) หรือเนินเขาหงส์ตก ซึ่ออยู่นอกเมืองลกเสีย ตายเมื่ออายุ 36 ปี ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นกวนเน้ยโหว ( พระยา )