งินแข เป็นชื่อภูเขา แปลว่า เขาบ่อเงิน ความในสามก๊กว่า “ถึงเมืองหลวงมีเขาล้อมรอบ ในเมืองมีเขาใหญ่อันหนึ่งชื่อ งินแข บนยอดเขามีปราสาทชื่อก๋งเตียนเล่าค่าย เป็นที่อยู่เจ้าเมืองมันอ๋อง ริมปราสาทนั้นมีศาลเจ้าสำหรับแผ่นดินเป็นที่ศักดิ์สิทธิ์” เนื่องจามกีแร่เงินมาก ทิวเขานี้จึงเรียกว่า เขาบ่อเงิน นอกเขานี้เป็นที่บรรจบของแม่น้ำ 3 สาย เรียกว่าสำกั๋ง ( ซำกั๋ง ) ซึ่งเป็นเขตยุทธภูมิระหว่างทัพขงเบ้งกับโตสู้ไต้อ๋องพันธมิตรของเบ้งเฮก ตัวเมืองตั้งอยู่ในหุบเขาเหลียงตูตัง เข้าใจว่าทิวเขานี้อยู่ในเทือกเขาเกาหลีกัง ซึ่งคั่นอยู่ระหว่างแม่น้ำอิระวดีกับแม่น้ำลกซุย ( สาละวิน ) เทือกเขานี้สูงประมาณ 4,000 เมตรทางภาคเหนือ เมื่อขงเบ้งตีเมืองนี้นางจกหยงภรรยาเบ้งเฮกออกรบ จับนายทหารของขงเบ้งได้ 2 คน คือเตียงหงีกับม้าตงแต่แล้วนางจงหยงกลับเสียที ถูกขงเบ้งจับตัวได้ จึงมีการแลกเปลี่ยนเชลยศึกกัน หลังจากนั้น ขงเบ้งก็ตีเมืองงินเเขแตก จับเบ้งเฮกได้เป็นครั้งที่ 6